YCO
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 26 Ağu 2009
- Mesajlar
- 22,337
- Yaş
- 36
10 gün kadar önce karaciğer kanseri teşhisi konulmuştu sana..hayatında 1 defa bile hasta görmemiştim seni..
en son Pazar günü seni espri yapar şakalaşır halde biraz bitkin de olsa keyfi yerinde bırakmıştım..dün öğleden sonra bi tel. gelene kadar seni iyi sanıyodum..
meğer değilmişsin..öğleden sonra saat 4-5 gibi '29'dan beri çalışan kalbin daha yeni durmuş ve 80 yıldır parlayan gözlerin kapalıydı..akşama kadar süren alelacele prosedürlerin ardından morga kaldırmıştık bile seni..
bugün de ikindide dua okur halde bulduk kendimizi Galip Paşa'da..ardından defnedilten sonra eve döndüğümüzde insanlar özellikle anneannem olan bitenin belki de ciddiyetinin farkında değildi ben de öyle..
arabayı yeni aldığımda; "oğlum arabana lazım olan canının istediği bişi varsa al sonra gel beni gör tamam mı.."
demiştin..şuan PC başında yazı yazarken belki de jeton yeni yeni düşüyo bana..özellikle aile yemeklerinde yemeği artık ilk önce sen bitirmediğinde anlicam olmadığını..ya da "oğlum şu pantolonunu yukarı çek böbreklerin üşür.." diyen olmadığında..
ilginç bi şey insan hayatı daha doğrusu canı..
ruh olmayınca ne sıcaklık ne renk hiç bişi kalmıyo..
ölüme olan her adımda aynı odada nası hayattan uzaklaştığını gören ne şanslı ki kızlarından biriydi..Allah herkese senin gibi kendi evinde başındaki kızına gözlerinle son kez gülüp uykunda vefat etmek nasip etsin..
seni çok seviyoruz dede'm..hayatlarında bi defa yıllar önce senle tanışmışlar bile gözleri parlayarak Sedat Bey farklıydı demeleri...
ortalık sakinleşince anlicaz ne kadar özlediğimizi seni her geçen gün..
tavla oynamayı sen öğretmiştin küçükken biliyosun..
son zamanlarda keşke senle sabahlara kadar tavla oynasaydım çok severdin 58 senelik eşinin "Sedat içme artık şu sigarayı.." sözlerine rağmen torununa sigara ikram edip keyifle tavla oynamayı..öyle şeker bi dede'ydin sen..
bu arada çok çok ama çok pişmanım keşke arabamda senin bi hatıran olsaydı her gün görebileceğim herhangi bişi...nezaketen teşekkür etmekle yetinip göya daha çok düşünen taraf olmak büyük bi aptallıkmış yeni anladım daha...
Sedat İşcan
1929 - 2009
en son Pazar günü seni espri yapar şakalaşır halde biraz bitkin de olsa keyfi yerinde bırakmıştım..dün öğleden sonra bi tel. gelene kadar seni iyi sanıyodum..
meğer değilmişsin..öğleden sonra saat 4-5 gibi '29'dan beri çalışan kalbin daha yeni durmuş ve 80 yıldır parlayan gözlerin kapalıydı..akşama kadar süren alelacele prosedürlerin ardından morga kaldırmıştık bile seni..
bugün de ikindide dua okur halde bulduk kendimizi Galip Paşa'da..ardından defnedilten sonra eve döndüğümüzde insanlar özellikle anneannem olan bitenin belki de ciddiyetinin farkında değildi ben de öyle..
arabayı yeni aldığımda; "oğlum arabana lazım olan canının istediği bişi varsa al sonra gel beni gör tamam mı.."
demiştin..şuan PC başında yazı yazarken belki de jeton yeni yeni düşüyo bana..özellikle aile yemeklerinde yemeği artık ilk önce sen bitirmediğinde anlicam olmadığını..ya da "oğlum şu pantolonunu yukarı çek böbreklerin üşür.." diyen olmadığında..
ilginç bi şey insan hayatı daha doğrusu canı..
ruh olmayınca ne sıcaklık ne renk hiç bişi kalmıyo..
ölüme olan her adımda aynı odada nası hayattan uzaklaştığını gören ne şanslı ki kızlarından biriydi..Allah herkese senin gibi kendi evinde başındaki kızına gözlerinle son kez gülüp uykunda vefat etmek nasip etsin..
seni çok seviyoruz dede'm..hayatlarında bi defa yıllar önce senle tanışmışlar bile gözleri parlayarak Sedat Bey farklıydı demeleri...
ortalık sakinleşince anlicaz ne kadar özlediğimizi seni her geçen gün..
tavla oynamayı sen öğretmiştin küçükken biliyosun..
son zamanlarda keşke senle sabahlara kadar tavla oynasaydım çok severdin 58 senelik eşinin "Sedat içme artık şu sigarayı.." sözlerine rağmen torununa sigara ikram edip keyifle tavla oynamayı..öyle şeker bi dede'ydin sen..
bu arada çok çok ama çok pişmanım keşke arabamda senin bi hatıran olsaydı her gün görebileceğim herhangi bişi...nezaketen teşekkür etmekle yetinip göya daha çok düşünen taraf olmak büyük bi aptallıkmış yeni anladım daha...
Sedat İşcan
1929 - 2009