muhammedcankaya
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 4 Kas 2009
- Mesajlar
- 297
GÜNAHKAR
Ardına kadar kapatmışım kapıyı
İlk kez içmişim , bulmuşum kafayı
Unutmak için seni
Silmek için hatıraları
Senin yüzünden oldum günahkar
Bana yaptıkların kalsın yanına kar
Bilsen sensizlik o kadar zor ki
Senin taş kalbini bile yakar
Demek artık yoksun
Bende yokum bundan sonra
Madem ki bana çoksun
Sevgimi veririm toprağa
Artık rahat uyu
Sen yazdın bu aşkın sonunu
İstememişsin zaten hiç beni
Bundan sonra bari
Ellerinle öldürdüğün sevgimin
Çiçekleriyle doldur kabrini...
TOPRAK (HİS)
Geçenlerde bilmiyorsun ne yaptığımı
Önce gizlice seni izledim
Geçtiğin yolları ezberledim
Sensiz kaldığım bir gün
Belki kokun sinmiştir diye
O yollardan geçtim
Fakat yağmur izlerini silmiş
Yere toprak kokusu vermiş
Sen sanıp içime çektim
Ve o gün oradan öylece gittim
Kaç gün oldu gelmedin
Meğer , zaten toprağın altına girmişsin
Boşuna hissetmemişim
Bundan sonra bende bitmişim
Çok yakında sana yetişirim
İSTANBULA (KAYIP BİR KENTTEN)
Kaçıp kurtulmak çözüm sanmışım
Meğer büyük bir yalana kanmışım
Yakmak isterken tüm kötü anıları
Güzel anılarımla beraber bende yanmışım
Şimdi kurtarmıyor beni ahlarım
Ne de sonsuz pişmanlıklarım
Hergün böylemi doğardı güneş
Böyle karanlıkmıydı sabahlarım
Böyle kolay istanbuldan gitmezdim
Kayıp bir kentin sokaklarında yitmezdim
Hasreti yüreğime sancı edip
Günden güne eriyip bitmezdim
Nerdesin şimdi sevgilim istanbul
Ben kaybettim kendimi , gelipte beni bul
Ya yeniden al beni topraklarına
Ya da çek silahını beni vur
Muhammed ÇANKAYA
Ardına kadar kapatmışım kapıyı
İlk kez içmişim , bulmuşum kafayı
Unutmak için seni
Silmek için hatıraları
Senin yüzünden oldum günahkar
Bana yaptıkların kalsın yanına kar
Bilsen sensizlik o kadar zor ki
Senin taş kalbini bile yakar
Demek artık yoksun
Bende yokum bundan sonra
Madem ki bana çoksun
Sevgimi veririm toprağa
Artık rahat uyu
Sen yazdın bu aşkın sonunu
İstememişsin zaten hiç beni
Bundan sonra bari
Ellerinle öldürdüğün sevgimin
Çiçekleriyle doldur kabrini...
TOPRAK (HİS)
Geçenlerde bilmiyorsun ne yaptığımı
Önce gizlice seni izledim
Geçtiğin yolları ezberledim
Sensiz kaldığım bir gün
Belki kokun sinmiştir diye
O yollardan geçtim
Fakat yağmur izlerini silmiş
Yere toprak kokusu vermiş
Sen sanıp içime çektim
Ve o gün oradan öylece gittim
Kaç gün oldu gelmedin
Meğer , zaten toprağın altına girmişsin
Boşuna hissetmemişim
Bundan sonra bende bitmişim
Çok yakında sana yetişirim
İSTANBULA (KAYIP BİR KENTTEN)
Kaçıp kurtulmak çözüm sanmışım
Meğer büyük bir yalana kanmışım
Yakmak isterken tüm kötü anıları
Güzel anılarımla beraber bende yanmışım
Şimdi kurtarmıyor beni ahlarım
Ne de sonsuz pişmanlıklarım
Hergün böylemi doğardı güneş
Böyle karanlıkmıydı sabahlarım
Böyle kolay istanbuldan gitmezdim
Kayıp bir kentin sokaklarında yitmezdim
Hasreti yüreğime sancı edip
Günden güne eriyip bitmezdim
Nerdesin şimdi sevgilim istanbul
Ben kaybettim kendimi , gelipte beni bul
Ya yeniden al beni topraklarına
Ya da çek silahını beni vur
Muhammed ÇANKAYA